Vrienden van ons, hebben hier op Curacao een huis gekocht. Het ligt op een mooi park, met beveiliging ;een gated community.
Een aantal meubels was inbegrepen in de koop, maar daar stelden ze geen prijs op, die mochten wij hebben – een enorm aardig gebaar natuurlijk!
Ze zijn nog in Nederland, om alles voor hun aanstaande emigratie te regelen.Ik had de huissleutel gekregen, en ging gisteren alvast wat kleine spullen halen.Twee spiegeltjes en een oud maar charmant rotan stoeltje.
Aangekomen bij de Security van het park, trof ik een buitengewoon aardige jongen, die netjes mijn gegevens noteerde. Hij reageerde enthousiast op onze meegekomen hond Soekie `Wat een gezonden vrolijke hond, haar snuit is nat`, en wat is ze enthousiast! Inderdaad Soekie werd aangehaald, en wou meteen spelen met de jongen in kwestie.
Ik haalde de spullen, en reed terug. Inmiddels was de shift van de jonegman kennelijk voorbij, want ik trof een kolossaal zwaarlijvige dame aan bij de poort, die me nors aankeek. Heur haar deed me onmiddellijk aan Pipi Langkous denken, maar dan rood geverfd, niet oranje. Ik weet eigenlijk niet of het echt was, of dat het om een pruik ging- of iets er tussen in. In elk geval werd ik nogal afgeleid door dit exceptionele uiterlijk!
Op barse toon vroeg Pippi waar ik vandaan kwam…… !
Ik vertelde rustig dat ik van het huis van vrienden kwam, dat pas verkocht was, en noemde het huisnummer. Maar ze vervolgde: Als het hier misgaat, wijst iedereen naar ons!!
Dacht ze soms , dat ik die spullen gestolen had?
Ik bleef rustig, toonde begrip voor deze stelling, en noemde de namen van de eigenaren, en zei dat ze best een foto mocht maken van de spullen.
Toen schoot me te binnen, dat je met wat humor, deze situaties het best naar je hand kunt zetten…. maar oei….misrekening van mijn kant !!…..want ze vervolgde:
Wie lacht, kan van mij een klap krijgen !!
Ik stelde haar voor, de volgende keer mijn komst door de eigenaren te laten aankondigen, en dat stelde haar uiteindelijk gerust. Als er een bed gehaald moet worden, moet dat bij het kantoor gemeld worden !
Dat zal ik doen, mevrouw !
De barse toon was inmiddels overgegaan in een zwakke glimlach, toen ze zei: tot de volgende keer, meneer Peters!
Curacaose vriendelijkheid heeft vele gezichten
